بررسی اثرات دهان شویه کلرهگزیدین بر پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی: پاتوژن ها، بروز و مرگ و میر

زمینه و هدف: پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی، شایع ترین عفونت ایجاد شده در بیماران مکانیکی تهویه در واحد مراقبت های ویژه است. پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی به عنوان یک موضوع جدی و یک مشکل بالینی قابل توجهی برای بیماران بدحال باقی مانده است. هدف از این مطالعه، بررسی مطالعات برای نتیجه گیری بهترین شواهد موجود برای تامین بهداشت دهان و دندان به بیماران واحد مراقبت ویژه تحت تهویه مکانیکی، تعیین شواهد بالینی درباره کلرهگزیدین و ثبت پژوهش جهت بهبود مداخلات مراقبتی مورد استفاده برای مراقبت دهان در بیماران بدحال می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری جستجو در پایگاه های اطلاعاتی cinahl, sid, sciencedirect، google scholar، cochrane library ،springer و pubmed جهت دسترسی به مطالعات انجام شده در رابطه با دهان شویه کلرهگزیدین و پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی بین سال های 1991 تا 2014 با استفاده از کلمات کلیدی کلرهگزیدین، دهان شویه و پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی انجام شد. یافته ها: اگرچه مراقبت از دهان با دهان شویه کلرهگزیدین سبب کاهش بروز پنومونی ناشی از ونتیلاتور می شود، اما شواهدی بر کاهش میزان مرگ و میر در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه به دنبال استفاده از آن وجود ندارد. نتیجه گیری: براساس مقاله مروری حاضر می توان گفت که اثر حفاظتی دهان شویه کلرهگزیدین در بهداشت دهان و پیش گیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور در بیماران بدحال ثابت شده است، اما متاسفانه شواهدی بر وجود پروتکل مناسب برای استفاده از دهان شویه کلرهگزیدین در این بیماران موجود نیست.